11 Φεβρουαρίου 2014

Τοποθέτηση του Αντιδημάρχου Παντελή Καρατσόλη στη συνεδρίαση τις 7ης Φεβρουαρίου 2014

Τοποθέτηση
του Αντιδημάρχου Παντελή Καρατσόλη στη συνεδρίαση τις 7ης  Φεβρουαρίου 2014 για το θέμα της απευθείας εκμίσθωσης δημοτικών αγροτεμαχίων στη δημοτική κοινότητα της Κατοχής.


Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Βάσει όλων των εξελίξεων που διαδραματίστηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα αισθάνομαι την ανάγκη να σας παραθέσω  κάποιες σκέψεις ,αλλά και κάποιες αποκαλυπτικές και ουσιαστικές διευκρινήσεις του θέματος που έχει προκύψει , ώστε να γίνετε όλοι πλήρως γνώστες αυτού .
Image and video hosting by TinyPic

Θα ήθελα να ξεκινήσω αρχικά από τον αγαπητό συνάδερφο  κύριο Μουρκούση,  τον οποίο και προτρέπω να μου απαντήσει  έστω και μέσω των μπλογκ , αφού ο ίδιος  απαξιώνει  οποιαδήποτε απάντηση εντός του Δημοτικού Συμβουλίου.
Τι  είδαμε, λοιπόν ,να κάνει ο κύριος Μουρκούσης  κατόπιν  του πανικού από τον οποίο κατεβλήθη,  μήπως απολέσει  κάποιο  κομμάτι της πολιτικής  πίτας;
1)     Να βάλλεται  εναντίον των συγκεκριμένων αγροτών  που η ανάγκη τους οδήγησε στη σύσταση ενός συνεταιρισμού ,χαρακτηρίζοντάς τους ως  συναλλασσόμενους κάτω από το τραπέζι  και φυσικά να μην σταματά εκεί.
2)     Αλλά και να προτρέπει τους ανθρώπους του στην Κατοχή να βάλλονται  εναντίον αυτής της κίνησης του συγκεκριμένου συνεταιρισμού , προσβάλλοντας όλοι μαζί την αξιοπρέπεια  αυτών των ανθρώπων , και είναι αυτές οι πρακτικές φίλε και συνάδελφε Νίκο Μουρκούση που διχάζουν και δημιουργούν  προβλήματα σε μια κοινωνία. Γιατί κύριε Μουρκούση, αν τελικώς  κρύβεστε  εσείς πίσω από όλα αυτά  και τους παροτρύνετε για τέτοιες ενέργειες , έχετε χρέος και οφείλετε να τους «μαζέψετε» όλους αυτούς που λασπολογούν οικογένειες και συνειδήσεις.  
Μεταξύ άλλων γνωρίζετε, κύριε Μουρκούση , μπορεί να αυτοαποκαλείστε  Κατοχιανός , αλλά εγώ σας απαντώ με ευθύτητα  πως η Κατοχή δεν έχει ανάγκη  από Κατοχιανούς «Αλλά καρτ» .Τέλος, αγαπητέ συνάδελφε  Νίκο Μουρκούση  θα ήθελα να σας επιστρέψω  τη φράση «τζάμπα μάγκας»  με την οποία χαρακτηρίσατε το πρόσωπό μου ,διότι αυτή η  κακόηχη και λαϊκίστικη  φράση σας , η οποία σημειωτέον  παράλληλα εκφράζει  μια παράνομη πρόθεση , να δοθούν  δηλαδή τα χωράφια  «τζάμπα», είναι αποκλειστικά δική σας και δικαιωματικά σας ανήκει ,καθώς η αξιοπρέπεια η δική μου και  των συγχωριανών μου δεν την αποδέχεται.
 Ωστόσο, την παρούσα στιγμή, κύριε Πρόεδρε  και κύριοι συνάδελφοι  θα ήθελα να  εστιάσουμε στην ουσία του θέματος. Τι συνέβη αυτό το χρονικό διάστημα στο τοπικό διαμέρισμα της Κατοχής  και ποιο είναι  αληθινά  και επί της ουσίας το θέμα που προέκυψε ,έπειτα από την θεμιτή κίνηση του συνεταιρισμού «Τρίκαρδος».
Οι κάτοικοι της Κατοχής είναι όντως μοιρασμένοι σε δύο στρατόπεδα;
Ναι ,κύριοι συνάδερφοι, όντως η πρόταση του συγκεκριμένου συνεταιρισμού  κλόνισε συθέμελα  κάποια αναχρονιστικά  και παρωχημένα κατεστημένα στο τοπικό διαμέρισμα της Κατοχής.
Εν ολίγοις, θορύβησε το κατεστημένο των τεσσάρων- πέντε τσιφλικάδων και μεταξύ αυτών και κάποιων μεγαλοπαραγόντων  που παραδοσιακά   επιθυμούσαν και απ’ ο,τι φαίνεται  επιθυμούν  να ελέγχουν τον κάμπο της Κατοχής,   και το κυριότερο αλλά και  πιο λυπηρό  μέσω αυτής  της οικονομικής τους επιφάνειας να ελέγχουν συνειδήσεις , οικογένειες και προσωπικότητες για ίδιο όφελος.
Αυτοί ,λοιπόν, σε τι κινήσεις προέβησαν;
Για να αποτρέψουν αυτή την πρόταση κατανομής του κάμπου στους πολλούς και όχι στους λίγους και εκλεκτούς, όπως θα ήθελαν, αφού  ένιωσαν να τρίζουν τα θεμέλια όλων αυτών που είχαν «χτίσει» προς όφελος τους ,όλα αυτά τα χρόνια , συμμάχησαν μεταξύ τους , μπήκαν σε σπίτια , βρήκαν αυτούς τους ανθρώπους και σύλλεξαν υπογραφές  για το  αίτημα να διαβιβαστούν στον κόσμο της Κατοχής  τα χωράφια.
  μέσω της διαδικασίας της δημοπρασίας.
Γιατί  λοιπόν επεδίωξαν  όλα αυτά; Μήπως ,έχουν την εντύπωση πως σε δεύτερο χρόνο  τα χωράφια θα περάσουν στα χέρια τους; Γιατί αν την έχουν ,θα ήθελα να τους πληροφορήσω ότι οι πρακτικές αυτές έχουν πλέον πεθάνει.
Μεταξύ άλλων, οι συγκεκριμένοι τσιφλικάδες της Κατοχής σπέρνουν παντού διχόνοια και με απαξιωτικά λόγια για τους συγκεκριμένους ανθρώπους του συνεταιρισμού  του «Τρίκαρδου» επιχειρούν να τους εμφανίσουν αφερέγγυους, ανεπαρκείς και ανίκανους να ανταπεξέλθουν σε αυτό το δίκαιο και ωφέλιμο εγχείρημά τους.
Εγώ λοιπόν ,κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδερφοι ως «παιδί κουμουνιστή» ,γιατί έτσι  συνήθιζαν να με αποκαλούν οι συγκεκριμένοι ,τους δηλώνω απερίφραστα και για άλλη μια φορά, πως είμαι υπερήφανος που είμαι παιδί ενός φτωχού κουμουνιστή με  γνήσιες αριστερές πεποιθήσεις  και ευχαριστώ το Θεό που δεν είμαι δικό τους παιδί, γιατί έτσι δε θα γνώριζα ποτέ τις αξίες της αλληλεγγύης και της υπεράσπισης του αδικημένου και του αδύναμου.

 Από την άλλη πλευρά βέβαια  θα ήθελα να προσθέσω  κύριε Πρόεδρε  ότι με αυτήν την κίνησή τους , να συγκεντρώσουν δηλαδή υπογραφές από εξήντα συγχωριανούς μου,  χρήζουν της δημόσιας ευχαριστίας μου ,καθώς έστω και άθελα τους , ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους προσέφεραν κοινωνικό έργο στο χωριό μας.
 Εντούτοις ,σαφώς και με τα νέα δεδομένα που δημιουργήθηκαν , η Δημοτική Αρχή θα σκύψει στο αίτημα αυτών των εξήντα ή ογδόντα συγχωριανών μου και με τις διαδικασίες που απαιτούνται  θα διανείμει τον κάμπο ισομερώς σε όλους αυτούς. Αλλά τονίζω μόνο σε αυτούς, κύριε Πρόεδρε και όχι στους λίγους που επιθυμούν να κάνουν τα πολλά ακόμη περισσότερα.
Κάποιοι, λίγοι ευτυχώς , στον τόπο μου, την Κατοχή  θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουν κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδερφοι , ότι η εποχή των μεγαλοτσιφλικάδων και των ραγιάδων έχει περάσει  ανεπιστρεπτί και ότι αν επιθυμούν την επαναφορά μιας τέτοιας  άθλιας, απάνθρωπης και αντιδημοκρατικής  κατάστασης θα με βρίσκουν πάντοτε απέναντί τους.
Κλείνοντας ,κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδερφοι , δε σας κρύβω  ότι ,επειδή ως γιος αριστερού,  τα κριτήρια με τα οποία   γαλουχήθηκα και που με ώθησαν  να ασχοληθώ  με τα κοινά είναι διαφορετικά από κάποιων άλλων, και καθώς πάνω από όλα , η ύστατη αξία για μένα είναι η αξιοπρέπεια , την οποία  και έχω μάθει να διεκδικώ και για όλο τον κόσμο, τις τελευταίες ημέρες  και έπειτα από αυτές τις κινήσεις, αλλά και εξαιτίας των συμπεριφορών αυτών των «μεγάλων κεφαλών» κατά τα άλλα της Κατοχής , μου πέρασαν  σκέψεις πως δεν αξίζει τελικά τον κόπο να ασχοληθώ ξανά με τα κοινά. Σκέψεις που όμως αναίρεσα αμέσως βλέποντας  το τελευταίο διάστημα το μεγαλείο αξιοπρέπειας και ήθους από τους συγχωριανούς μου. Αναθεωρώ λοιπόν  και δηλώνω πως μόνο και μόνο για αυτούς ,αξίζει τον κόπο να μάχεται κανείς  και να  παλεύει, και τους ευχαριστώ δημόσια για αυτό το μάθημα .
Τέλος να σημειώσω και να διευκρινίσω πως  θεωρώ ότι αυτοί που δίχασαν την κοινωνία της Κατοχής , δεν βρίσκονται μέσα στην αίθουσα αυτή.

 Σας ευχαριστώ.