05 Φεβρουαρίου 2014

Για τί ψηφίζουμε τον Μάιο;

Σε λίγους μήνες θα βρεθούμε μπροστά στις κάλπες για τρεις διαφορετικές εκλογικές διαδικασίες. Δημοτικές Εκλογές, Περιφερειακές Εκλογές, Ευρωεκλογές. Υπάρχει ένα μούδιασμα για αυτές τις εκλογές διότι πάντα μια αλλαγή φέρνει και μια αμηχανία σε όλους. Η σύμπτωση των Ευρωεκλογών με τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές μπορεί να εξυπηρετεί τα δημόσια οικονομικά δεν βοηθά όμως τον πολιτικό διάλογο καθώς τα θέματα περιπλέκονται και οι συζητήσεις δεν επικεντρώνονται σε ουσιαστικά θέματα, σε λύσεις, σε διεξόδους, αλλά ακούμε θεωρητικούς μονολόγους χωρίς πρακτικό αντίκτυπο.
Image and video hosting by TinyPic

Η απαξίωση της εκλογικής διαδικασίας και η απομάκρυνση πολλών από το καθήκον αυτό, αποτελεί μια άλλη παθογένεια, η οποία εξυπηρετεί μονάχα το υπάρχον σύστημα. Η επιλογή με την ψήφο είναι πολύ σημαντικό δικαίωμα, αν σκεφτεί κανείς ότι σε άλλα κράτη, τους Δημάρχους για παράδειγμα τους διορίζει το κεντρικό κράτος (π.χ. Ολλανδία). Εμείς έχουμε την δυνατότητα να επιλέξουμε τον αντιπρόσωπο μας.
Ενδεικτικά για τον Δήμο Μεσολογγίου κάποια συγκριτικά στοιχεία: Η αποχή στον Δήμο Μεσολογγίου στις δημοτικές εκλογές του 2010 ήταν 38,74%. Το 2006 ήταν 36,11%. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οι εκλεγμένοι μας αντιπρόσωποι έχουν εκλεγεί από ένα σώμα της τάξης του 60%. Να το δεχτούμε; Έτσι είναι το σύστημα θα πουν μερικοί, αυτή είναι η Δημοκρατία θα πουν οι άλλοι. Είναι περίεργο όμως να αποφασίζουν οι 6 στους 10 και για τους 10!
Και το πιο περίεργο είναι ότι αυτοί οι 4 που δεν ήρθαν να ψηφίσουν θα μπορούσαν άνετα να συνασπιστούν και να βγουν και πρώτοι σαν συνδυασμός, ιδιαίτερα στην πόλη μας όπου ο κατακερματισμός από τους 6 συνδυασμούς ήταν μεγάλος! Έχουμε δήμαρχο εκλεγμένο από το 20% του συνόλου του πληθυσμού του Δήμου!!
Πρώτος συνδυασμός λοιπόν ας μη γελιόμαστε είναι οι μη ψηφίσαντες και μετά ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα.
Οι λόγοι για την αποχή, η οποία ως παγκόσμιο φαινόμενο έκανε την εμφάνιση της και στη χώρα μας τα τελευταία 10 χρόνια, ποικίλουν. Απλά η κρίση ίσως θα έπρεπε να μας ταρακουνήσει λίγο παραπάνω και να σκεφτούμε ότι η πολιτική μας επιλογή είναι και η επιλογή που κρίνει και την πορεία μας μέσα στην κρίση και ίσως και κάποια στιγμή την έξοδο από αυτή. Διότι τελικά η τεχνητή κρίση στην οποία ζούμε οδήγησε στο άλλο άκρο, την απάθεια. «Κάντε ότι θέλετε, δεν μας νοιάζει». Αυτό το δεν μας νοιάζει είναι που με ενοχλεί περισσότερο, αλλά συνάμα το καταλαβαίνω διότι αποτελεί την φυσιολογική αντίδραση στη δράση (ή πιο σωστά στην αδράνεια που έδειξε ο χώρος της πολιτικής τα τελευταία χρόνια).
Ο πολιτικός δεν θα έπρεπε να είναι ο αντιπρόσωπος και συνάμα ο οραματιστής και διαχειριστής των κοινών μας αγαθών; Δυστυχώς όμως  η λέξη έχει χάσει την έννοια της.
Στην έμμεση δημοκρατία, καλούμαστε να διαλέξουμε τον αντιπρόσωπο μας, αυτόν που θα διαπραγματευτεί, αποφασίσει, υπογράψει για εμάς.  Ίσως αν κατανοήσουμε γιατί ακριβώς ψηφίζουμε, ίσως τότε μπορέσουμε να επιλέξουμε. Η παρούσα ανάλυση θα περιοριστεί στο επίπεδο των Δήμων.
Επειδή πραγματικά λίγοι διαβάζουν τα νομοθετήματα που ορίζουν τις αρμοδιότητες ενός Δήμου ας δούμε μερικά από τα οποία θα έπρεπε να έχουν μπει με ενεργό τρόπο στην καθημερινότητα μας από το 2010.
«Επιτροπή Ποιότητας Ζωής»: Η επιτροπή ποιότητας ζωής είναι αποφασιστικό και εισηγητικό όργανο άσκησης των σχετικών με την ποιότητα ζωής, τη χωροταξία, την πολεοδομία και την προστασία του περιβάλλοντος αρμοδιοτήτων του Δήμου. Ασχολείται με θέματα όπως προέγκριση ίδρυσης καταστημάτων και επιχειρήσεων, ανάκληση αδειών, άδειες για μουσική, θέματα εφαρμογής Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, ανάπλαση περιοχών, θέματα προστασίας περιβάλλοντος και άλλα πολλά παρόμοιου περιεχομένου. Αποτελείται από τον δήμαρχο ή τον ορισμένο από αυτόν αντιδήμαρχο ως πρόεδρο και άλλους 6 ή 8 ή 10 (ανάλογα τον Δήμο) δημοτικούς συμβούλους οι οποίοι και αναδεικνύονται από μυστική ψηφοφορία όπου λαμβάνει χώρα λίγο μετά τις εκλογές (άρθρο 74-75).
«Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης»: Ο συμπαραστάτης υποστηρίζεται διοικητικά από τις υπηρεσίες του Δήμου, δέχεται καταγγελίες άμεσα θιγόμενων πολιτών και επιχειρήσεων για κακοδιαχείριση των υπηρεσιών του Δήμου, των νομικών του προσώπων και των επιχειρήσεων του και διαμεσολαβεί προκειμένου να επιλυθούν τα σχετικά προβλήματα, ενώ είναι υποχρεωμένος να απαντά εγγράφως ή ηλεκτρονικά εντός 30 ημερών στον ενδιαφερόμενο (άρθρο 77). Δεν μπορεί να είναι αιρετός και επιλέγεται κατόπιν προκηρύξεως στην ιστοσελίδα του Δήμου.
«Συμβούλιο ένταξης μεταναστών»: Συμβουλευτικό όργανο του Δήμου για την ενίσχυση της ένταξης των μεταναστών στην τοπική κοινωνία. Αποτελείται από 5 με 11 μέλη τα οποία ορίζονται από το Δημοτικό Συμβούλιο. Μέλη μπορεί να είναι δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι φορέων μεταναστών, εκπρόσωποι κοινωνικών φορέων που αναπτύσσουν δράση σχετικά με τα προβλήματα μεταναστών (άρθρο 78). Στόχος η καταγραφή προβλημάτων αλλά και οι εισηγήσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο  για την ανάπτυξη δράσεων προώθησης της ομαλής κοινωνικής ένταξης των μεταναστών και εν γένει επίλυση προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
«Επιτροπή Διαβούλευσης»: Συμβουλευτικό όργανο με διάρκεια ζωής 2 ½ έτη. Αποτελείται από εκπροσώπους των φορέων της τοπικής κοινωνίας όπως: α) των τοπικών εμπορικών και επαγγελματικών συλλόγων και οργανώσεων, β)επιστημονικών συλλόγων, φορέων, γ) συλλόγους γονέων, εργαζομένων, εργοδοτών, και πάσης φύσεως εθελοντικών οργανώσεων, αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων. Αριθμός μελών 25-50 άτομα. Προεδρεύει ο δήμαρχος ή ορισμένος αντιδήμαρχος. Γνωμοδοτεί σχετικά με αναπτυξιακά προγράμματα και προγράμματα δράσης του Δήμου, διατυπώνει γνώμη για την επίλυση προβλημάτων και αξιοποίηση δυνατοτήτων. Η διατύπωση της γνώμης δεν αποκλείει την παράλληλη ηλεκτρονική διαβούλευση με τους πολίτες μέσω διαδικτύου.
Νέες αρμοδιότητες Δήμων (άρθρο 94):
- Πολεοδομικές εφαρμογές και έκδοση οικοδομικών αδειών
- Αρμοδιότητες στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας
- Έκδοση επαγγελματικών αδειών
- Γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία
- Εκτέλεση έργων, διασφάλιση συγκοινωνιακών υποδομών
- Δια βίου μάθηση, υποστήριξη σχολικών υποδομών
- Οργάνωση και λειτουργία λαϊκών αγορών
Και πολλά άλλα που μπορεί να βρει κανείς στον νόμο 3852/2010
Ποιος λοιπόν θέλουμε να αποφασίζει για όλα τα παραπάνω;
Ποιος θέλουμε να συμμετέχει σε αυτές τις επιτροπές και στη λήψη των αποφάσεων; Ποιος θέλουμε να μας αντιπροσωπεύσει;
Ποιος είναι ικανός διοικητής αλλά και συνάμα οραματιστής για την συνέχεια και ευημερία του Δήμου;
Ποιος; Ποιοι;
Αν σκεφτούμε κάπως έτσι ίσως καταφέρουμε να διαλέξουμε αυτούς που θέλουμε να διαχειριστούν όλα τα παραπάνω. Ίσως και εμείς οι ίδιοι νιώσουμε  - αν και που - μπορούμε να προσφέρουμε. Μη γελιόμαστε, χρειάζονται πλέον διοικητικές ικανότητες για να φέρει κάποιος εις πέρας όλη την δαιδαλώδη γραφειοκρατία και να τα βάλει με το κεντρικό κράτος.
Προσωπικά, πιστεύω ότι οι  υποψήφιοι οφείλουν να μας μιλήσουν για το πώς θα διαχειριστούν τον Δήμο ή την Περιφέρεια αντίστοιχα και να μας πουν τι ανθρώπους θα χρησιμοποιήσουν για να επανδρώσουν τόσο σημαντικά για την κοινωνική συνοχή πόστα. Να μας μιλήσουν για την καθημερινότητα!
Καλή επιτυχία σε όλους πάντως, διότι θέλει όρεξη, διάθεση και κουράγιο η ενασχόληση με τα κοινά!
Όλγα Δασκαλή
Υποψήφια Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης
και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών