Έχουμε πρόβλημα. Μεγάλο. Κι όσο πιο γρήγορα το αναγνωρίσουμε ως τέτοιο τόσο πιο αποτελεσματικά θα μπορέσουμε, κάποια στιγμή, να το αντιμετωπίσουμε.
Στο Αγρίνιο (και εννοούμε την και την πόλη και τα περίχωρα) οι «μικροκλοπές» είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Με την παρατήρηση ότι κανείς δεν ορίζει τι διαφοροποιεί την μικροκλοπή απ’ την κανονική κλοπή… Κι αν υποθέσουμε ότι κριτήριο είναι η αξία των κλοπιμαίων, ποιος αλήθεια θα πει ότι τα παλιοσίδερα σε ένα κτήμα είναι ευτελούς αξίας για τον ιδιοκτήτη; Γι’ αυτόν, μπορεί να είναι περιουσία ολόκληρη…
Φωτό αναγνώστη από προπορευόμενο όχημα, χωρίς πινακίδες, γεμάτο «παλιοσίδερα»
Κι αφού αναφερθήκαμε στα παλιοσίδερα, ας ξεκινήσουμε με αυτό: Η φωτογραφία που μας έστειλε αναγνώστης δεν είναι ίσως διαφωτιστική, δείχνει όμως προπορευόμενο όχημα σήμερα το μεσημέρι στην Καρπενησίου (χωρίς πινακίδες), φορτωμένο με διάφορα «παλιοσίδερα». Τέτοια οχήματα συναντάμε όλοι συχνά.
Το πρόβλημα προέρχεται από εκείνα που δεν συναντάμε, που γυρίζουν σε γειτονιές και σε αγροτικές περιοχές και που οι επιβαίνοντες σ’ αυτά φορτώνουν οτιδήποτε κατά την κρίση τους είναι πλέον άχρηστο για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες.
Κάποιοι δεν διστάζουν να προχωρήσουν σε κανονικότατες διαρρήξεις. Αμέτρητες οι περιπτώσεις κλοπών εργαλείων και άλλων αντικειμένων σε αποθήκες και αυλές, ακόμη περισσότερες οι κλοπές οικόσιτων ζώων και κάθε είδους αντικειμένου που μπορεί να βρουν οι δράστες. Και ελάχιστες οι περιπτώσεις που δηλώνονται τελικά στην αστυνομία…
Υπάρχουν, φυσικά, και οι οργανωμένες επιδρομές στα αντλιοστάσια, σε αφύλαχτα δημόσια και μη κτίρια, σε επιχειρήσεις. Γεμάτο το αστυνομικό δελτίο από τέτοιες ιστορίες…
Πλιάτσικο χωρίς όρια και στην ανακύκλωση, που, ως γνωστόν, δεν λειτουργεί σωστά και δεν αποδίδει. Και δεν θα μπορούσε, φυσικά, όσο δεν υπάρχει το εργοστάσιο επεξεργασίας των ανακυκλώσιμων υλικών που οι πολίτες ρίχνουμε στους μπλε κάδους, ελπίζοντας σε γαλάζιο ουρανό και ένα πιο καθαρό περιβάλλον για τα παιδιά μας.
Φωτό αρχείου για την ανακύκλωση
Εμείς, λοιπόν, ως ευαίσθητοι πολίτες, κάνουμε αυτό που ως καθήκον αισθανόμαστε… και κάποιοι άλλοι πηγαίνουν μετά, παίρνουν και μεταπωλούν τα προς ανακύκλωση υλικά. Οι μπλε κάδοι χαρακτηρίζονται, μάλιστα, ως «μικρά χρυσορυχεία» απ’ τους συλλέκτες, που μέρα και νύχτα φορτώνουν, ακόμη και σε φορτηγά, οτιδήποτε έχει αξία. Φυσικά, χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Πριν από μερικούς μήνες έγινε μια καταγγελία από δημοτικό υπάλληλο και ακολούθησε σύλληψη. Αυτό ήταν όλο.
Ίσως τα προαναφερθέντα δεν συγκινούν τον μέσο πολίτη, ο οποίος και θα αντιδράσει μόνο όταν ο ίδιος βιώσει μια ανάλογη κατάσταση. Όταν, για παράδειγμα, του ανοίξουν το αυτοκίνητο, όπως σε αρκετούς συνέβη το τελευταίο διάστημα, όταν βρει τους κλέφτες μέσα στο σπίτι του, οι οποίοι τάχα ψάχνουν για κάποιον κύριο τάδε (εσχάτως επανεμφανίστηκαν οι νεαροί που «μπερδεύουν» τα σπίτια), όταν αφήσουν για δευτερόλεπτα τη μηχανή του αυτοκινήτου αναμμένη και επιστρέφοντας δουν την τσάντα να έχει κάνει φτερά, όπως μόλις προχθές έγινε με γνωστή επιχειρηματία που πριν ξεκινήσει πετάχτηκε να πάρει ένα χαρτί (τρία μέτρα η απόσταση-μπήκε και βγήκε), γυρίζοντας, όμως, είχε χάσει και όλα τα υπόλοιπα, …μαζί με αρκετά ευρώ που είχε στην τσάντα.
Πλιάτσικο και στα συνοικιακά μαγαζάκια, που «μπουκάρουν» πέντε-έξι και άλλος κλέβει από’ δω, άλλος αρπάζει από ‘κει. Συνηθισμένα πράγματα, γνωστές τακτικές.
Χώρια το κλέψιμο στα γεροντάκια, ιδίως τις ημέρες πληρωμής συντάξεων. Τα πορτοφόλια που χάνονται στις λαϊκές, αυτά που ως δια μαγείας εξαφανίζονται από κλειστές τσάντες ακόμη και στο κέντρο της πόλης.
Η μικροεγκληματικότητα γίνεται τεράστιο πρόβλημα, όταν έχει το χαρακτήρα μιας μόνιμης κατάστασης. Η τοπική αστυνομία κάνει ότι μπορεί. Κι ακόμη περισσότερα. Το πρόβλημα δεν είναι στην καταστολή. Είναι στην επανάληψη της κατασταλτικής δράσης της αστυνομίας στα ίδια πρόσωπα για τα ίδια αδικήματα, είναι στην αδιαφορία της πολιτείας για τα 10χρονα, που αντί να είναι σε κάποια σχολική αίθουσα αλωνίζουν στους δρόμους, είναι στην απροθυμία αντιμετώπισης του συνολικού φαινομένου.
Εάν κάποιος πολίτης, από αυτούς που έχουν να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ, χαράτσια, ΦΠΑ, ΤΕΒΕ κτλ., εντοπιστεί να κυκλοφορεί χωρίς πινακίδες αυτοκίνητο που ανάθεμα κι αν πέρασε ΚΤΕΟ τα τελευταία 50 χρόνια ή αν έχει ασφάλεια, θα έχει σοβαρότατο πρόβλημα. Ε, στο πλαίσιο της ισονομίας των πολιτών και της καλής λειτουργίας των θεσμών, κάποιοι συμπολίτες μας μπορούν να το κάνουν. Χωρίς συνέπειες… Ή, για να είμαστε απολύτως δίκαιοι, αδιαφορώντας για αυτές.
Στο Αγρίνιο (και εννοούμε την και την πόλη και τα περίχωρα) οι «μικροκλοπές» είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Με την παρατήρηση ότι κανείς δεν ορίζει τι διαφοροποιεί την μικροκλοπή απ’ την κανονική κλοπή… Κι αν υποθέσουμε ότι κριτήριο είναι η αξία των κλοπιμαίων, ποιος αλήθεια θα πει ότι τα παλιοσίδερα σε ένα κτήμα είναι ευτελούς αξίας για τον ιδιοκτήτη; Γι’ αυτόν, μπορεί να είναι περιουσία ολόκληρη…
Φωτό αναγνώστη από προπορευόμενο όχημα, χωρίς πινακίδες, γεμάτο «παλιοσίδερα»
Κι αφού αναφερθήκαμε στα παλιοσίδερα, ας ξεκινήσουμε με αυτό: Η φωτογραφία που μας έστειλε αναγνώστης δεν είναι ίσως διαφωτιστική, δείχνει όμως προπορευόμενο όχημα σήμερα το μεσημέρι στην Καρπενησίου (χωρίς πινακίδες), φορτωμένο με διάφορα «παλιοσίδερα». Τέτοια οχήματα συναντάμε όλοι συχνά.
Το πρόβλημα προέρχεται από εκείνα που δεν συναντάμε, που γυρίζουν σε γειτονιές και σε αγροτικές περιοχές και που οι επιβαίνοντες σ’ αυτά φορτώνουν οτιδήποτε κατά την κρίση τους είναι πλέον άχρηστο για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες.
Κάποιοι δεν διστάζουν να προχωρήσουν σε κανονικότατες διαρρήξεις. Αμέτρητες οι περιπτώσεις κλοπών εργαλείων και άλλων αντικειμένων σε αποθήκες και αυλές, ακόμη περισσότερες οι κλοπές οικόσιτων ζώων και κάθε είδους αντικειμένου που μπορεί να βρουν οι δράστες. Και ελάχιστες οι περιπτώσεις που δηλώνονται τελικά στην αστυνομία…
Υπάρχουν, φυσικά, και οι οργανωμένες επιδρομές στα αντλιοστάσια, σε αφύλαχτα δημόσια και μη κτίρια, σε επιχειρήσεις. Γεμάτο το αστυνομικό δελτίο από τέτοιες ιστορίες…
Πλιάτσικο χωρίς όρια και στην ανακύκλωση, που, ως γνωστόν, δεν λειτουργεί σωστά και δεν αποδίδει. Και δεν θα μπορούσε, φυσικά, όσο δεν υπάρχει το εργοστάσιο επεξεργασίας των ανακυκλώσιμων υλικών που οι πολίτες ρίχνουμε στους μπλε κάδους, ελπίζοντας σε γαλάζιο ουρανό και ένα πιο καθαρό περιβάλλον για τα παιδιά μας.
Φωτό αρχείου για την ανακύκλωση
Εμείς, λοιπόν, ως ευαίσθητοι πολίτες, κάνουμε αυτό που ως καθήκον αισθανόμαστε… και κάποιοι άλλοι πηγαίνουν μετά, παίρνουν και μεταπωλούν τα προς ανακύκλωση υλικά. Οι μπλε κάδοι χαρακτηρίζονται, μάλιστα, ως «μικρά χρυσορυχεία» απ’ τους συλλέκτες, που μέρα και νύχτα φορτώνουν, ακόμη και σε φορτηγά, οτιδήποτε έχει αξία. Φυσικά, χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Πριν από μερικούς μήνες έγινε μια καταγγελία από δημοτικό υπάλληλο και ακολούθησε σύλληψη. Αυτό ήταν όλο.
Ίσως τα προαναφερθέντα δεν συγκινούν τον μέσο πολίτη, ο οποίος και θα αντιδράσει μόνο όταν ο ίδιος βιώσει μια ανάλογη κατάσταση. Όταν, για παράδειγμα, του ανοίξουν το αυτοκίνητο, όπως σε αρκετούς συνέβη το τελευταίο διάστημα, όταν βρει τους κλέφτες μέσα στο σπίτι του, οι οποίοι τάχα ψάχνουν για κάποιον κύριο τάδε (εσχάτως επανεμφανίστηκαν οι νεαροί που «μπερδεύουν» τα σπίτια), όταν αφήσουν για δευτερόλεπτα τη μηχανή του αυτοκινήτου αναμμένη και επιστρέφοντας δουν την τσάντα να έχει κάνει φτερά, όπως μόλις προχθές έγινε με γνωστή επιχειρηματία που πριν ξεκινήσει πετάχτηκε να πάρει ένα χαρτί (τρία μέτρα η απόσταση-μπήκε και βγήκε), γυρίζοντας, όμως, είχε χάσει και όλα τα υπόλοιπα, …μαζί με αρκετά ευρώ που είχε στην τσάντα.
Πλιάτσικο και στα συνοικιακά μαγαζάκια, που «μπουκάρουν» πέντε-έξι και άλλος κλέβει από’ δω, άλλος αρπάζει από ‘κει. Συνηθισμένα πράγματα, γνωστές τακτικές.
Χώρια το κλέψιμο στα γεροντάκια, ιδίως τις ημέρες πληρωμής συντάξεων. Τα πορτοφόλια που χάνονται στις λαϊκές, αυτά που ως δια μαγείας εξαφανίζονται από κλειστές τσάντες ακόμη και στο κέντρο της πόλης.
Η μικροεγκληματικότητα γίνεται τεράστιο πρόβλημα, όταν έχει το χαρακτήρα μιας μόνιμης κατάστασης. Η τοπική αστυνομία κάνει ότι μπορεί. Κι ακόμη περισσότερα. Το πρόβλημα δεν είναι στην καταστολή. Είναι στην επανάληψη της κατασταλτικής δράσης της αστυνομίας στα ίδια πρόσωπα για τα ίδια αδικήματα, είναι στην αδιαφορία της πολιτείας για τα 10χρονα, που αντί να είναι σε κάποια σχολική αίθουσα αλωνίζουν στους δρόμους, είναι στην απροθυμία αντιμετώπισης του συνολικού φαινομένου.
Εάν κάποιος πολίτης, από αυτούς που έχουν να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ, χαράτσια, ΦΠΑ, ΤΕΒΕ κτλ., εντοπιστεί να κυκλοφορεί χωρίς πινακίδες αυτοκίνητο που ανάθεμα κι αν πέρασε ΚΤΕΟ τα τελευταία 50 χρόνια ή αν έχει ασφάλεια, θα έχει σοβαρότατο πρόβλημα. Ε, στο πλαίσιο της ισονομίας των πολιτών και της καλής λειτουργίας των θεσμών, κάποιοι συμπολίτες μας μπορούν να το κάνουν. Χωρίς συνέπειες… Ή, για να είμαστε απολύτως δίκαιοι, αδιαφορώντας για αυτές.
agrinioreport.com
